We ondergaan het lot en soms zijn we het lot. Bij momenten hebben we het lot in eigen handen.
Mijn levensmotto naar jou toe is altijd geweest om je talenten te gebruiken die je gegeven zijn.
Jij was heel stellig, met een stelligheid die ik in mezelf herkende. Mam, ik wil naar het Gymnasium Haganum. Jouw, onze eerste kennismaking, was tijdens het literair festival Haganum. Het moment dat je zelfverzekerd door de gangen en de geschiedenis van de school liep, ver voor het moment van schoolkeuze, wist je: hier wil ik zijn. Ook al zou je de enige zijn uit je klas, deze stap wilde je maken. Een andere school bekijken, daar waar andere kinderen er met hun ouders een aantal uit gekozen hadden, hoefde voor jou niet. Als je iets in je hoofd hebt, is dat waar je je op richt. En dat gevoel is ook mij niet vreemd dus het bleef bij ons bezoek aan het Haganum.
Zouden er meer dan 135 aanmeldingen zijn, dan moest er worden geloot. Ook mijn andere levensmotto over een positieve houding en als je iets het universum ingooit, dat het naar je toekomt als het zo bedoeld is, maakte dat ons uitgangspunt plan A was en er vooralsnog geen plan B nodig was, zelfs niet in gedachten.
Het bericht dat er 11 aanmeldingen boven de 135 beschikbare plekken waren en dat een notaris(!) de loting zou uitvoeren door eerst een lotingsnummer en vervolgens een plaatsingsnummer toe te wijzen, was een typisch voorbeeld van hoe het leven soms net een loterij is. Teleurstellingen zou ik bij je weg willen houden, maar in het besef dat je door dit soort ervaringen meer mens wordt en ook meer waarde aan het leven kan geven, besluit ik het toch met je te delen. Je kan het dragen. Het komt zoals het komt. En het lot komt zoals het komt, aan de goede kant uit: je bent geplaatst!
Letterlijk ben je op deze dag naar hoogtes geklommen die je van jezelf nooit verwacht had, tijdens het uitje met de klas naar de klimmuur, gezekerd door touwen en iemand die jou in de gaten hield, een vangnet. Doorzettingsvermogen en wilskracht, doelgericht en genietend van wat is, wat heb je genoten!
Ik heb je het advies gegeven om het gevoel van vandaag intens te voelen en ergens weg te zetten in een van de laatjes van het geheugen des levens zodat je het op elk door jou gewenst moment tevoorschijn kan halen.
Mijn lief kind, ik ben zo ontzettend trots op jou.
Daarnaast ben ik trots op de weg die we samen hebben afgelegd. Ik kijk even om, wat was dat is niet meer. Wat was heeft ook geen functie meer. Een andere kleur blauw is toegevoegd aan de blauwdruk van je leven.
En ik? Ook mijn blauwdruk is van kleur veranderd. Ik laat los.
Loslaten is vrijheid geven en vrijheid nemen.
De kriebel op je rug van de vleugels die uit willen slaan, kunnen nu hun slagen maken. De wind er onder, een vlucht naar ongekende hoogtes. Ik laat je los, ik laat je vrij, het leven in. Ik vlieg met je mee, laat me voeren door jouw wind. Ik heb je lief, mijn allerliefste kind.
I see the sea
The sea sees me
The sky is happy
Just like me.
(Quincy - 8 jaar - strand bij Bergen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten