De afgelopen week werd de aarde onder de voeten van Den Haag behoorlijk heet. Niet vanwege opstijgende JSFfen maar vanwege een bijna filosofisch debat. "Kopen we ze nu wel of niet?". "Als je voor iets betaalt, wat doe je dan? Dan.....". "Wel bestellen maar niet kopen". Een bon van miljoenen (ruilen binnen 3 jaar) maar niet goed, geld niet terug. En dan moet nog worden uitgemaakt of de JSF wel het beste gevechtstoestel is. Waarom niet de testresultaten van Amerika afwachten, onze F16's gaan voorlopig wel mee en zijn al jaren veilig voor onze jongens. Onbekend is ook nog hoe ons defensiebeleid er over 10 jaar uit zal zien. Doodgewoon omdat we niet weten wat de ontwikkeling in de wereld zal zijn. We zijn al niet meer agressief en worden steeds minder defensief maar zijn supporting vanaf de zijlinie. Als zelfs onze afgevaardigden het niet meer begrijpen, hoe moet het dan met De Nederlander? Als ik staatssecretaris de Vries zie, dan zie ik de lach van Adventure Jack, kaliber Kuifje. Hij waant zich al hoog in de wolken, beide handen aan de knuppel en stralend vooruit, de toekomst in. Waar hebben we het over als door dit compromis een kabinetscrisis zou zijn afgewend? Het laat zien waar democratie toe is gedegradeerd. Met de order zijn werkgelegenheidsbelangen gemoeid (althans, dat is de bedoeling). De economie wordt draaiende gehouden door defensie. Oorlog kost geld en brengt nog meer geld op. Ik las laatst een mooie quote op een toiletposter:
Wat als er ergens een oorlog zou zijn en niemand ging er naar toe?
Dit lijkt me nu een mooi uitgangspunt om de economie en werkgelegenheid een nieuwe impuls te geven. Op een ander wijze investeren in defensie en Nederland nog meer op de kaart zetten op het gebied van technologie. Het thema duurzaamheid exploiteren. Al het potentieel van o.a. Delft en Wageningen, al die hoofden gevuld met technologisch kapitaal inzetten. Zou dat ons niet tot grote hoogten kunnen brengen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten